به ‌طوری ‌که هرس شدید در سال‌ های اولیه  به ‌علت خاصیت تحریک کنند گی رشد شاخه ‌های اولیه  سبب  تأخیر در به  محصول رفتن درختان می ‌گردد وعملاً  باردهی را به عقب می ‌اندازد . در مقایسه درختانی که در سال ‌های اولیه  هرس فرم دهی نمی ‌گردند با درختان هرس شده گروه اول زود تر به محصول می‌ روند . برای هرس فرم دهی ما باید از هرس های سنگین جلوگیری کنیم و لذا در سال‌ های اولیه  برای فرم دهی بهتر است هرس در حد امکان سبک ‌تر صورت گیرد تا تاثیر چندانی در به محصول رفتن درخت ایجاد نشود . در مقایسه دو هرس زمستانه  و تابستانه هرس زمستانی اثرات منفی شدید تری داشته و بیشتر سبب تأخیر در باردهی می ‌گردد و به ‌همین خاطر برخی از محققان در مورد به خصوص درختان سیب بر روی پایه ‌های پا کوتاه کاربرد توام هرس سبک و خم کردن شاخه بهتر از هرس سنگین می‌دانند . هرس در مورد درختانی مثل زیتون سبب تنظیم باردهی Palmett ‌ها مانند هرس سیستم پنجه ای یا کاهش سال آوری درختان می ‌گردند . هرس با باز کردن تاج درخت سبب مواجه بهتر شاخه‌ های درون تاج با نور خورشید شده و ضمن افزایش راندمان  فتوسنتز در داخل تاج درخت باعث تحریک بیشتر جوانه‌ های گل در این منطقه می ‌گردد . درختان به طول مدت روز حساسیت ندارند ولی به ‌شدت نور حساسیت دارند ولی توت ‌فرنگی به طول مدت روز حساسیت دارد اگر به سیب کمتر از یک حد مقدار نور برسد در تشکیل گل و جوانه اسپور اختلال ایجاد می ‌شود . درمورد درختان سیب نفوذ کمتر از 30 درصد نور خورشید به داخل تاج سبب اختلال در تشکیل اسپورها شده و گل ‌دهی محصول را در داخل تاج کاهش می ‌دهد ، این روند روی کیفیت میوه هم مؤثر است به ‌طوری ‌که آنتوسیانین ‌ها در مورد بعضی از درختان فقط در حضور نور تشکیل می‌ شود مثل سیب ، گلابی ، هلو و زردآلو و بنابراین میوه هایی که در داخل تاج درخت قرار دارند عمدتاً رنگ  قرمز کمتری دارند .

سیب و گلابی : تشکیل میوه  در سیب و گلابی به دلیل این ‌که بر روی اسپورهایی است که بر روی شاخه ‌های دو ساله و مسن‌ تر تشکیل می‌ شوند این درختان بعد از باردهی هرس سبک می ‌شوند تا سیستم اسپور مزبور بتواند توسعه یابد . هرس سنگین موجب رشد تعداد زیادی شاخه‌ های یک ‌ساله طویل و بی بار شده و محصول دهی درخت را کم می ‌کند . در درختان سیب استاندارد هرس بیشتر شامل تنک کردن قسمت‌ های متراکم  تاج ، حذف شاخه‌ های خشک شده و بیمار و حذف شاخه ‌های ضعیف و نازک و غیر بارده در محل‌ هایی از تاج درخت است که انتشار نور ضعیف می ‌باشد . رشد سالیانه بیش ‌از  20تا  40سانتی‌ متر در سیب و گلابی محدود نمی‌ باشد .

گیلاس و آلبالو : تشکیل میوه گیلاس بر روی اسپورهای کوتاه می ‌باشد و لذا این درخت هرس باردهی سبک دارد و در درختان آلبالو 15 سانتی‌ متر رشد سالیانه نیاز است تا توازن بارده به دلیل  تولید گل زیاد و برگ نا کافی مقداری هرس سالیانه نیاز می‌ باشد در آلبالو حداقل بین رشد رویشی و گل ‌دهی برقرار ‌شود . محصول خوبی طی  12سال اول بعد از هرس فرم با مقدار هرس کم و یا بدون هرس تولید می ‌کنند .

آلو : آلو های اروپایی  و صرفاً شاخه ‌های خشک و بیمار حذف می ‌گردند و با متراکم شدت قسمت ‌های بارده مقداری هرس شاخه زنی در این درختان انجام می‌ شود .

آلو های ژاپنی : میوه‌ های  درشت ‌تر و شاخه ‌های شکننده ‌تری دارند و لذا سنگین‌ تر از آلو های اروپایی هرس می‌ شوند .

هلو : در درخت هلو هرس سنگین انجام می‌ شود که به هرس گوش خرگوشی مرسوم است ، درختان معمولی 5 سال محصول سنگین تولید می‌کنند . میزان رشد مناسب  سر شاخه  که در هلو برسد این درختان 30 تا 50 سانتی ‌متر می ‌باشد  در صورتی ‌که رشد سر شاخه به محدوده 10 تا 30 سانتی‌ متر نیازمند به هرس بار دهی هستند تشکیل جوانه‌ گل در هلو بر روی شاخه یک ‌ساله می‌ باشد به دلیل تشکیل زیاد جوانه گل و اندازه  برگ میوه که سبب تولید محصول سنگین می ‌گردد ، این درختان نسبت ‌به سایر درختان هسته‌ دار و دانه ‌دار هرس سنگین‌ تری نیاز داشته و گفته می ‌شود که بهتر است تا 50 درصد شاخه ‌های یک‌ ساله حذف یا سربرداری گردد تا هم سبب تعادل میوه  در سال بعد و بنابراین یا گرسنگی ریشه و لذا کاهش عمر درخت گردد و همین است که این هرس شدید سبب ممانعت از ایجاد تحریک و تولید شاخص شده و لذا تولید محصول برای سال بعد را تضمین نماید .

بادام و زرد آلو : نحوه تشکیل میوه و هرس درختان بادام و زرد آلو شبیه به هلو می ‌باشد با این تفاوت که این درخت کمی سبک‌ تر هرس می ‌شود .

انگور : میوه  دهی درخت انگور بر روی شاخه ‌های سال جاری انجام می‌ شود که این شاخه‌ ها خود از جوانه ‌های مرکبی حاصل شده‌ اند .

هرس میوه و شکوفه : در شرایط  طبیعی یعنی هرس مناسب ، تغذیه خوب درختان ، گل‌ دهی کافی ، گرده ‌افشانی به‌ موقع و دمای مناسب در زمان گرده‌ افشانی و تشکیل میوه برخی از درختان بیش‌ از توان خود تولید میوه می ‌نمایند که این می ‌تواند منجر به کاهش سایز و کیفیت میوه و عمر درخت و سلامت درخت گردد و لذا با تنک کردن در صدد مقابله با این مشکلات بر می ‌آییم به‌ طور کلی تنک در سطح تجاری برای درختان سیب و گلابی و نیز برای درختان هسته‌ دار مانند هلو ، زرد آلو و برخی ارقام آلو انجام می ‌گردد و در مورد درختانی که تعداد میوه تاثیر چندانی بر روی سایز و کیفیت آن ندارد مانند بادام و گیلاس تنگ انجام نمی‌ شود . پس هرس و یا تنک کردن میوه به ‌منظور جلو گیری از شکستن شاخه‌ ها ، متعادل نمودن میزان بار دهی سالیانه ، کمک به مرغوبیت و درشتی میوه صورت می‌ گیرد و حائز اهمیت است . به‌طورکلی برای درخت سیب  30تا 40 برگ به ‌ازای هر میوه نیاز است و در صورت عدم وجود این تناسب میوه ‌ها کوچک ‌تر و کم کیفیت تر خواهد بود هر چقدر عملکرد بالا تر باشد و تعداد میوه‌ ها بیشتر باشد اندازه میوه‌ ها کوچک ‌تر خواهد بود ، اگر تنک را به نحوی انجام  دهیم که عملکرد به 80 درصد عملکرد نهایی برسد میوه‌ها دارای سایز مطالبی خواهند بود . هرچقدر تنک کردن زود تر انجام شود سبب تاثیر برافزایش گل‌ دهی برای سال بعد می ‌گردد ، در سیب حداکثر  40روز بعد از تمام گل و در گلابی 60 روز بعد از تمام گل ، مؤثر بر افزایش گل ‌دهی در سال بعد است ، تنگ اگر زود هنگام انجام شود سبب افزایش تقسیم سلولی میوه‌ های همان سال می ‌گردد و تنک دیرهنگام بیشتر سبب بزرگ شدن سلول‌ ها می ‌شود به ‌طورکلی هر چقدر تنگ دیر تر انجام شود اثر کمتری در افزایش اندازه میوه دارد . هرس میوه  در مورد درختانی که شاخه‌ های آن مقدار زیادی میوه بیش ‌از آنچه که در حد توانایی شاخه‌ ها است در بردارند و اگر شرایط  برای رشد و نمو آن ‌ها مساعد باشد اگر چه در آخر سال موقع بهره‌ برداری از لحاظ وزنی مقدار متشابهی میوه برداشت می ‌شود ولی میوه‌ های حاصله اعم از سیب و هلو و گلابی ریز و نا مرغوب و فاقد رنگ و عطر و طعم طبیعی خواهند بود . به‌ علاوه رشد شاخه‌ هایی که از نظر بار دهی در سال بعد حائز اهمیت است متوقف و میزان محصول در سال بعد مخصوصاً در انواع  سیب کاهش خواهد یافت . عملیات این نوع هرس از موقعی شروع می ‌شود که میوه ‌ها به ‌اندازه یک فندق شده باشند و به‌ تدریج طی سه یا چهار مرحله خاتمه می ‌پذیرد . در هر یک از مراحل فوق درصد میوه هایی که لازم است روی درختان باقی بمانند نگهداری نموده تا این‌ که خطر بروز عواملی از قبیل آفات ، به ‌خصوص کرم سیب و تگرگ و غیره از بین برود . عمل تنگ کردن ممکن است به وسیله دست ، قیچی و یا شاخه کشی صورت گیرد .

در عمل به وسیله دست یک شاخه را گرفته و با دست دیگر به ملایمت روی شاخه مزبور تعداد از میوه ها را تنک کرده و در تنک به وسیله قیچی میوه‌ ها را از ناحیه  دم از شاخه جدا می ‌کنیم در تنک به وسیله شاخه کش ها گرچه دقیق نیست ولی کار بیشتری دارد . شاخه کش تشکیل‌ شده ای یک حلقه توپر پلاستیکی به شکل نیمه بیضی به طول تقریبی  40و عرض  30سانتی‌ متر که در انتهای یک چوب یک الی یک‌ و نیم متر قرار دارد .

در عمل آن را روی یک شاخه پر بار می ‌کشیم و در نتیجه مقداری از میوه‌ های اضافی می‌ ریزند . میوه ‌های ریخته ‌شده را بایستی فوراً جمع ‌آوری نمود لازم به تذکر است که بین هرس شاخه‌ و هرس میوه رابطه ‌ای موجود است ، بدین ‌ترتیب که هر اندازه هرس شاخه‌ ها شدید تر باشد تنک کردن میوه کاری کمتری خواهد برد .